แผนการของนายกเทศมนตรีลอรี ไลท์ฟุตในการแก้ไขวิกฤตความรุนแรงในชิคาโก ดูเหมือนจะเกี่ยวข้องกับการวิ่งเหยาะความคิดที่ไม่เคยได้ผลมาก่อนและจะไม่ได้ผลในตอนนี้ มันเป็นส่วนหนึ่งของประเพณีการคิดนอกกรอบที่มีมาช้านาน และทำสิ่งเดิมสองครั้ง — หรือสามหรือสี่หรือห้าครั้ง — และคาดหวังผลลัพธ์ที่ต่างออกไปหนึ่งในแนวคิดล่าสุด
— นำมาใช้ใหม่ภายใต้ชื่อแฟนซี “กฎหมายยุติธรรมของเหยื่อ” เพราะความคิดที่ไม่ดีทั้งหมดจะกลายเป็นดีเมื่อเปลี่ยนชื่ออย่างกล้าหาญ — เกี่ยวข้องกับการปรับสมาชิกแก๊งและให้ตำรวจยึดทรัพย์สินของพวกเขา
นี่เป็นความคิดที่ดีที่ทนายความด้านสิทธิพลเมืองของชิคาโก 50 คนในวันพุธได้ลงนามในจดหมายถึงไลท์ฟุตโดยบอกเธอว่าเป็นความคิดที่แย่มาก: “เราขอให้คุณละทิ้งกฎหมายนี้และแนวทางที่ล้มเหลวในการดำเนินการด้านความปลอดภัยสาธารณะตามที่ระบุไว้ แต่เราหวังว่าคุณจะใช้ความคิดริเริ่มด้านความปลอดภัยสาธารณะที่ลงทุนและสร้างจุดแข็งของชุมชนของเรา”
ฮะ! ทนายโง่ๆ. แน่นอนว่าเมืองนี้จะไม่ “ลงทุนใน” ชุมชน กฎหมายว่าด้วยความยุติธรรมของผู้ตกเป็นเหยื่ออนุญาตให้นายกเทศมนตรีสามารถพูดสิ่งที่น่าสนใจเช่น “เรากำลังจะไล่ตามเงินเลือดของพวกเขา” ในขณะที่เรื่องเหลวไหลที่ทนายความพูดถึงจะยืมตัวเองเฉพาะคำพูดที่น่าเบื่อเช่น “เรากำลังจะลงทุนใน ชุมชนที่ละเลยมานานในชิคาโก และสร้างงานและโครงสร้างพื้นฐานที่จะสนับสนุนคนหนุ่มสาวและผู้ปกครอง ดังนั้นจึงลดแรงจูงใจในการก่ออาชญากรรมและทำให้ผู้อยู่อาศัยในละแวกใกล้เคียงที่มีรายได้น้อยมีโอกาสเท่าเทียมกันในการศึกษา การทำงาน และชีวิตที่ดี”
ที่ไม่สามารถเข้ากับโปสเตอร์แคมเปญได้!!
มีการศึกษาและสถิติมากมายที่แสดงให้เห็นถึงความไม่มีประสิทธิภาพของการริบทรัพย์สิน แต่สำหรับตอนนี้ ขอแยกย่อยให้ตรงกว่านี้: การขู่ว่าจะริบเงินและข้าวของของประชาชนไม่ได้จะหยุดพวกเขาจากการทำสิ่งที่ไม่ดีเมื่อหลัก เหตุผลที่คนส่วนใหญ่ทำสิ่งไม่ดีก็เพราะพวกเขาไม่มีเงินหรือสิ่งของ
มันเหมือนกับการพยายามให้สไตรเกอร์เคาะมันออกโดยขู่ว่าจะถอดเสื้อผ้าของเขา
ฉันเข้าใจว่าทำไมบางคนถึงสนับสนุนสิ่งที่นายกเทศมนตรีพยายามทำ ฟังดูยุติธรรมและดีที่จะตีอาชญากรในที่ที่มันเจ็บปวด
ไม่ใช่แค่การจับกุมพวกเขาเท่านั้น แต่ยังทำให้พวกเขาเสียผลประโยชน์ สำหรับบันทึก ถ้าบุคคลหนึ่งถูกตัดสินว่ามีความผิดทางอาญา และมีเงินสดหรือสิ่งของมีค่าที่บุคคลนั้นได้รับจากการเป็นอาชญากร ฉันก็พร้อมจะยึดสิ่งเหล่านั้นและทำสิ่งที่เป็นประโยชน์กับเงินนั้น ฉันไม่มีทางเป็นคนเลว
แต่สิ่งสำคัญที่ผู้คนคิดถึงคือ คนส่วนใหญ่ในชิคาโกที่ก่ออาชญากรรม ไม่ว่าจะใช้ความรุนแรงหรืออย่างอื่น มักจะทำอย่างอื่นมากกว่า เช่น ทำงานที่จ่ายค่าจ้างเพื่อยังชีพ ฉันรู้ว่าเพราะหลายปีที่ผ่านมาฉันได้สัมภาษณ์สมาชิกแก๊งหลายสิบคนและอาชญากรสารพัน และพวกเขาบอกฉันเรื่องนั้น
กว่าทศวรรษที่แล้ว
ฉันอยู่ในอพาร์ตเมนต์ชั้นสองทางฝั่งตะวันตกเพื่อสัมภาษณ์ชายคนหนึ่งขนาดเท่าภูเขาเล็กๆ เขาเป็นสมาชิกแก๊งและค้ายา และฉันค่อนข้างจะถามอย่างไร้เดียงสาว่าทำไมเขาถึงทำในสิ่งที่เขาทำ ชายผู้นั้นถึงกับน้ำตาซึมและพูดประมาณนี้ ซึ่งฉันยกมาจากความทรงจำ: “คุณคิดว่าฉันอยากจะทำสิ่งนี้เหรอ? ฉันตื่นนอนทุกวันและคาดหวังว่าฉันจะถูกยิง ฉันเกลียดสิ่งนี้ แต่ฉันมีความผิดทางอาญาและ X ที่หลังของฉันและไม่สามารถรับงานได้ ไม่มีใครจะจ้างฉัน และฉันมีลูกให้กิน แล้วฉันควรทำยังไงดี?”
คุณไม่ต้องรู้สึกเสียใจกับคนที่อยู่ในตำแหน่งนั้น และฉันจะไม่ปกป้องการตัดสินใจของใครในการขายยา ขโมยหรือทำร้ายคนอื่น แต่ตระหนักดีว่ามีอะไรเกิดขึ้นที่นี่มากกว่ามุมมองที่ไม่ฉลาดของผู้มีอภิสิทธิ์บางคนที่คนเข้าสู่การก่ออาชญากรรมเพราะมันมีเสน่ห์ และรับรู้ความเรียบง่ายที่ไร้สาระของ “ลงโทษคนเลวแล้วพวกเขาจะเลิกเป็นคนเลว!” เข้าใกล้.
ฉันไม่สนหรอกว่าคุณกำลังพูดถึงการริบทรัพย์สินทางแพ่งหรือโทษประหารชีวิต การคุกคามของการลงโทษแทบจะไม่สามารถเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของคนสิ้นหวังได้มากนัก
เมื่อพูดถึงกฎหมายยุติธรรมของผู้เสียหายในการปราศรัยเมื่อวันที่ 20 ธันวาคม Lightfoot กล่าวว่า “แก๊งมีความรุนแรง อันตราย และโหดเหี้ยม พวกเขาไม่สนใจว่าพวกเขาทำร้ายใครในการแสวงหาเงินและดินแดน เราต้องไม่เพียงแค่ยึดเงินของพวกเขา แต่ทรัพย์สินของพวกเขาด้วย”
คำพูดนั้นขัดแย้งในตัวเอง แก๊งค์นั้น “อันตรายและโหดเหี้ยม” และไม่สนใจว่าพวกเขาทำร้ายใคร แต่คุณคิดว่าการยึดทรัพย์สินของพวกเขาจะหยุดพวกเขาไหม มันน่าหัวเราะ
และผลประโยชน์ใด ๆ ที่อาจมาจากภัยคุกคามจะถูกชดเชยด้วยความเสียหายที่ยึดทรัพย์สินจะทำกับผู้ที่พยายามดิ้นรนเพื่อให้ได้มาแต่แรก
เมื่อเดือนกันยายนที่แล้ว นักกฎหมายและนักวิจัยจาก Institute of Justice เขียนใน Tribune op-ed ว่า “นายกเทศมนตรีแนะนำว่าข้อเสนอของเธอจะมุ่งเป้าไปที่การก่ออาชญากรรมที่ร่ำรวย แต่ข้อมูลเกี่ยวกับการปฏิบัติที่มีอยู่กลับตรงกันข้าม ตามการวิเคราะห์ของสถาบันยุติธรรมของข้อมูลตำรวจรัฐอิลลินอยส์
